เนิ่นนานที่เราไม่ได้เจอได้สบตา
เวลาค่อยค่อยลบภาพเธอออกไป
ร่องรอยความทรงจำแม้มันจะหาย
แต่เรื่องราวที่ดี ฉันยังเก็บไว้
จนคืนหนึ่งที่เสียงโทรศัพท์ดัง
ปรากฏเป็นคำถามมากมายจากเธอ
ตั้งแต่ไม่ได้เจอฉันเป็นอย่างไร
ยังคิดถึงกันไหม
มันทำให้ฉันย้อนกลับไปที่เดิม
ทำให้สงสัยว่าเธอต้องการอะไร
หากว่าข้อความที่ส่งมา
มันคือความจริงจากใจของเธอ
ว่ายังคิดถึงกันว่าเธอยังรอฉัน
ก็ดีใจนะแต่ว่ามันช้าไป
สิ่งที่เธอทำ ที่ผ่านมา
ที่ฉันต้องเสียน้ำตาไม่รู้เท่าไหร่
ฉันว่าเธอต้องหยุด ฉันต้องการเริ่มใหม่
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ฉันว่ามันสายไป
กว่าที่ฉันจะหนีได้ไกลอย่างนี้
เธอรู้ไหมฉันใช้เวลาเท่าไร
ได้โปรดอย่าทำลายด้วยคำว่าเธอเสียใจ
มันทำให้ฉันย้อนกลับไปที่เดิม
ทำให้สงสัยว่าเธอต้องการอะไร
หากว่าข้อความที่ส่งมา
มันคือความจริงจากใจของเธอ
ว่ายังคิดถึงกันว่าเธอยังรอฉัน
ก็ดีใจนะแต่ว่ามันช้าไป
สิ่งที่เธอทำ ที่ผ่านมา
ที่ฉันต้องเสียน้ำตาไม่รู้เท่าไร
ฉันว่าเธอต้องหยุด ฉันต้องการเริ่มใหม่
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ฉันว่ามันสายไป
อยากกลับไปคืนดีกับเธอเท่าไร
ดีใจมากแค่ไหนที่เธอทักมา
อยากบอกเธอให้รู้ว่า
ใจจริงก็คิดถึงเหมือนกัน แต่ฉันว่ามันสายไป
สิ่งที่เธอทำ ที่ผ่านมา
ที่ฉันต้องเสียน้ำตาไม่รู้เท่าไร
ฉันว่าเธอต้องหยุด ฉันต้องการเริ่มใหม่
ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร ฉันว่ามันสายไป